W każdej chwili możesz odejść ode mnie. A ja od siebie nie mogę.


-Bo gdybyś chciała, ...
Wiesz kiedyś poczułem to co nazywamy miłością , poznałem i zakosztowałem wieczność ukrytą w tak maleńkiej istocie, cień rzeczywistości, ... , boję się przeobrażenia...
Cisza jest zaspokojeniem krzyku , w niej odszukujemy albo nasze zakłopotanie , albo niepewność, nie chroni ona nas przed spojrzeniem , jesteśmy jak zagubiona próżność ...
-- Otworzyłem swoje serce , gdy tego chciałaś, dusza szeptała całą przeszłość ...
Spojrzenia ...
Co dzień mijam się nie zauważony, uśmiechem życzę dobrego dnia, potem kryjąc się w mglistych ścieżkach tego miasta ... a noc to zgaszone światło i spokój , że nic już dziś się nie zdarzy ...
-Też lękam się ... lecz nie pozwalam by ktoś zauważył ,...
Nienaturalnie tak, czysto zachłannie..

...
- Serducho delikatnie zwróciło swoje spojrzenie w jej stronę , spała..
Za oknem noc spowiła miasto. Delikatny wiatr wdziera się przez balkon , szukając go , wędrowało z kąta w kąt. Najpierw dotykając buszując w bujnym dywanie, wpełzło na łózko gdzie siedział , otulając Serducho zaprosiło go na zewnątrz ...
- Dawno Cię nie było Przyjacielu...
- Szukałem odpowiedzi . Pamiętasz gdy siedzieliśmy w pewną noc , gdy wtulony w koc , patykiem poruszając gałęzie , które ledwo się już tliły ... pamiętasz jak zadałeś pytanie , szukałem tego co byłoby najwartościowszym słowem mogącym być chociaż odrobiną właściwej odpowiedzi ..
- Pomilczmy chwilę , chcę nacieszyć się Tobą ...

Pomalutku moja dłoń nabiera właściwego koloru.
- Widzisz , to tak jakbyśmy nie odeszli od siebie nigdy.
-- Ech, lepiej będzie jak nic nie powiesz, bo wszystko zepsujesz. Patrz , na dnie butelki w końcu osad pojawił się , może czas otworzyć nasz nektar i zobaczyć czy to wszystko może trwać wiecznie.
Odwrócił On sercem spojrzenie, nie ruszając ciało z miejsca, nie chciał poruszyć ani zmącić niepotrzebnymi ruchami tej chwili... On jest Sercem , nieznanym tam i nieznanym tutaj. Kimś bardzo naznaczonym tym co stworzył w czasie wędrówki.
- Księżycu wiesz , że można utracić wzrok , nie będąc jednocześnie ślepcem!

Chwila jakby utknęła w międzyczasie , stając się chwilą trwającą dłużej... On Serce i Księżyc na chwilę pozostali w nie-ruchu.

Lekko rozłożył opuszki, między palcami poczuł coś co trudno jest opisać . Ciepło, lecz nie takie , które odczuwamy gdy promienie słońca ogrzewają nasze ciało, nie takie gdy zbliżamy dłoń do ognia .. ciepło wręcz porównywalne z pocałunkiem... coś przeszło blisko, Serce miało wrażenie , że ktoś patrzy. Ukradkiem , nieznacznie , z niemożliwością , zakazane jest być, zakazane mu by nawet mógł się zbliżyć , oczy są wyrazem smutku ...
Księżyc delikatnie kroczył tak blisko ...
Położyłem dłoń, była zimna, wszystko wokół pokryło się jej wyrazem ukrytym w spojrzeniu. Księżyc błądził ...
-Znów stajesz się obcy , pokryłeś ciało "urwiskiem", przepaścią naznaczyłeś ścieżki, drogi do Ciebie stały się labiryntem, widzę Twą dłoń , i chciałabym ją złapać światłem i ogrzać duszą.
-Chciałabym żebyś patrzył na mnie gdy śpię,trzymał mnie za rękę i bawił się moimi włosami...chciałabym...ale wiem ,że nie powinnam do tego dopuścić.
Nie poradziłabym sobie sama ze sobą i Ty pewnie też nie poradziłbyś sobie ze mną.
Wędrówka jest wspomnieniem . Przyjaciel mi kiedyś powiedział , że droga szczęścia jest wokół mnie pokryta czymś magicznym. On i Ja tylko wiedział co kryje się w tych słowach. Dwa razy w życiu zbierałem płatki kwiatów, raz rozsypując je nad grobem, drugi wierząc że można zaufać...
--wiesz...pozbierałam wszystkie płatki, które dla mnie rozłożyłeś...wyglądają pięknie a na nich są małe płatki śniegu...te najdrobniejsze...
Ostrożność prowadzi nas ścieżkami , które mogą wydawać się bezpieczne. Ale czy takim właśnie są...
-Byłem księżycem w Twoich snach , zostałem zapomnieniem Twoich dni.
Wrażliwość czasem uważam że jest dla mnie pewnym zniszczeniem, ale ja nie wiem czy potrafię być inny, albo bardziej dosłownie, gdy jestem inny jestem dość niedostępny.
Dla Ciebie ...
Zabroniłaś.

A ty wciąż spadasz w dół, jesteś uwikłany i czasem przerażony. Nie umiem Cie pocieszyć ,rozśmieszyć, spełnić, choć się staram. ale może to nie o to chodzi w przyjaźni. Właściwie mogłabym milczeć i byłoby mi tak samo dobrze z Tobą.

Boję się zaangażowania z obydwu stron. Boję się przeszłości, która nas prześladuje i bezprawnie wdziera się do przyszłości.

Księżyc ukradkiem uśmiechnął się patrząc w Jego stronę. Myśli goniły się , chcąc odnaleźć spokój w jednej niczym nieograniczonej chwili.
--Gdy Ciebie słucham Serducho, choć czasem nie rozumiem, przenoszę się w fantastyczny świat. Czuję się jak w bajce gdzie można spać długo, budzić się kochać i znów zasypiać, gdzie nie trzeba rano iść do pracy. Gdzie życie polega na tym by kochać i czuć a nie musieć się utrzymać i być , bo tak trzeba.
-Księżycu przecież Ty jesteś magiczny. Tobą nie targają te prawa, nie zmusza cię nikt do ograniczania się przez materializm, potrzeby. Jesteś myślą wolną , drogą dla innych, niektórzy zakochują się patrząc na Ciebie, innym służysz za wspomnienia i karmisz marzeniami, .. odzwierciedlasz siłę spełnień ...
.......
Niepożądaniem namiętność dusił. Czasem tak bardzo niewiele jest potrzebne,by samemu stać się własnym cieniem.
W jej spojrzeniu była widoczna potrzeba obcych, bez obserwacji czuła się niczyja, nieważna. Zdrada, tylko ona utrzymywała potrzebę jej poszukiwań. Obce spojrzenia podczas pocałunków w alejkach, wędrówce dłoni po jej ciele. Czy czułaby te napięcie, ten przypływ emocji, odczuć, gdyby ktoś ukradkiem nie patrzył. Zdrada, ale nie w zamkniętej przestrzeni, blisko w otoczeniu ludzi, najlepiej jak on jest w pobliżu, ten nagły przypływ wrażeń dawał jej siłę i był lekarstwem, albo jak ona to ujmowała pomagał jej jakoś zaakceptować tą potrzebę jego wyładowania się.
Miała w oczach błysk, włosami kusząc, usiadła obok niby to tylko by nazwać imieniem niepotrzebnie chcianą potrzebę. Jutro, już to stanie się tylko szeptem.
Bawiła się potrzebą innych, dla niej byli tylko jak oddech, bierzesz go w usta, i za chwilę przemija. Dla nich stała się narkotykiem, uzależnieniem, choć nie umieli drugi raz dosięgnąć tej jakże kojącej dla nich dawki. Stawała się niedostępna, znudzona tym co już miała. Czy można zatrzymać coś na dłużej czego nie potrafimy zaczarować, zagarnąć jednym niepoprawnym ruchem, sprawić niezwykłą otoczkę tajemniczości. Wrażliwość to coś co jest ułomnością wykorzystywaną przez nią. Dla niej zabawą jest potrzeć na ból , samozagładę ich własnych wartości , po tym jak ona zaprzestaje tej chwilowej wędrówki po ich świecie. Jest kwintesencją niewyobrażalnej pewności , dopóki nie odbije się od muru. Nie można mieć wszystkiego.
Przeprosić za istnienie, nie myśląc na skutkiem słów.
--Dziwnie mówisz Serducho.
-Dziwnie się czuję Księżycu.
--Zimny wiatr ogarnął moje ciało, pójdę już - Dobranoc.

Czemuż żądasz więcej niż możesz objąć. Na wietrze rozpostarła ramiona, pozwoliła mu wtargnąć w nieumyślnie nazwaną rzeczywistość, jej intymność stała się jego przezroczem. Objął niby to tylko próbując ominąć, choć chwila ta była dniem i nocą , nie jedną lecz kilkunastoma. Stała się częścią nieznanej dotąd rzeczywistości.
Szepty tysiąc razy silniejsze docierały, sprawiając jakże nieznaną przyjemność bytu.
--Zagarnij delikatnym ruchem całą niezliczoną delikatność . Bądź wiatrem , bądź krokiem do przodu , zostawiając za sobą wszystko co nie jest siłą, co nie wiąże się ze spojrzeniem . Bądź tym kim jesteś , kim starasz się widząc w lustrze... nieokiełzanym stworzeniem.
--Jesteś przezroczem, choć patrzę najszerzej otwartą źrenicą , wciąż nie mogę ujrzeć więcej niż sama pozwalasz..
-To złudzenie, powłoka pokryta nieludzkim dążeniem do realności .. jestem tylko tym co sama pozwolę odkryć..
--To tak jakbyś wiecznością samotność starała się przegonić .
-To tak jakbym chciała a nie mogła tego dosięgnąć. Mam wszystko co jest materialnością , prócz zagarnięcia duszy wokół siebie. Boję się , że nie urzeczywistnię się ,że będę tylko obłokiem , bez namiętności...
Zwykłość dnia. Spacer pośród tysięcy przemykających ludzi, krzątających się niefrasobliwie w swojej codzienności. Przechodziła otartymi drogami, krocząc zaznaczała ślad swoją barwą, jakby zapach który unosił się w niej , pozostawał w miejscach jej obecności zmieniając tych którzy otarli się , i którzy odczucie to umieli rozpoznać. Uśmiech bawił ją , był przepełniony pożądaniem , żądaniem jej ciała. Żądaniem szybkiego spełnienia, chwilowego zapomnienia, pragnień odkrycia w sobie nowej sfery ...
--Nie-znają poznając , wciąż pozostają tylko Twoim odcieniem, jedną barwą a nawet jej drobnym oderwaniem od normy, pozostawiasz coś w nich , choć nie pokazujesz drogi która pozwoliłaby im to odnaleźć .. Chcesz sprawić by zaczęli myśleć , spróbowali odszukać Ciebie w nich ...
Przeszłość zbyt bardzo ją pochłonęła.
Zapomniała, że żyjąc z nią, nie osiągnie nic. Ona wracała, pulsowała w niej, stała się jej obsesją. Zapomniała się, zraniona , nieświadoma , zbyt słaba :(. Z delikatnością tylko jej znaną pogrążała się w ciemnościach duszy. bez odczuć uczuć, bez uśmiechu. W smutku zgniła. Nieoderwalnie.
--Czasem jest zbyt cicho w nocy. Nim usnę.
-Mówimy sobie ostatnio tak mało, tak niewiele, ... Słońce zasypiasz uciekając ...
--Były kiedyś słowa , które coś znaczyły, tak szybko zostały zapomniane...

Alkoholik i narkoman napomina ludzi, przypominając że w życiu łatwo się zatracić.

Uciekasz próbując biec, potykasz się o własny cień, który Cię wyprzedza. Otwarte umysły naszych kłamstw. Niepostrzeżenie przez to co chcemy wydobywa się nieokreślone - płonie - rozpalone myśli Byrdsów, Tylko to co chcesz potrafi przedrzeć się przez nieznane, tylko to co sprawia że nieograniczone staje się szeroko postrzegane. Czy umiesz kłamać mówiąc prawdę , jak zróżnicować to co jest fałszem prawdziwym a prawdą trującą. W ramionach tysiąc wysp , oplecione wokół Ciebie, stają się milionem, i jednym , dzień jest tym który przebija się , więc chwyć mnie i pozwól poprowadzić się w Nietzscheański świat, ... bogactwo uszlachetnia , ale tylko Twój tyłek ... zmień rytm którym kroczysz , zaskoczenie jest ważnym elementem każdej postawionej przed sobą pustyni.


Hej - jesteśmy ponad tym co wokół ... Hej ... ilu z nas tak naprawdę wie, że żyje ...
czarny kruk pławi w chmurach się swoją wiecznością , widzisz ... piasek życia na pustyni tworzy kręgi , jad - promienie słońca płoną na skórze, życie się porusza, energia jest jak potwór ... pocałunek dla rozpoznania , poznanie czy Twój strach jest silniejszy od tego co chcesz osiągnąć ...
To jest życie , krąg który sam tworzysz.
Miłość - to zapłata , krzyk jest jest ucieleśnieniem , obdarty ze skorupy stajemy się nadzy ... dłoń ukryta , ja boję się zawsze, jak taniec , ukradkiem muskam Twoje biodra , przenosząc szept po Twojej szyj, .. czujesz , pragniesz ... wiesz
To moja ciemność , a może najjaśniejsza Twarz ... czujesz, wiesz jak to jest, wolność jest skrawkiem  , na którą niewielu może sobie pozwolić ... czy to ziemia jest pusta czy pustka jest w nas . Wiesz, czy czujesz ... kiedy możesz pozwolić sobie by kłamstwo nie oszalało...

Wszyscy ... rozpylone myśli pochłania czas..
 Wąż wpełzał na moją dłoń, owiną się jak droga , widzisz ... poplątane są myśli, ale zawsze odnajdzie się punkt który jest odpowiedzią ... przyjmij
Zajrzyj we wnętrze , które otwiera się dziś szeroko, pozwolenie na wieczność , szał , upojenie, nieznane staję się czymś ponad tym co znamy , taniec , wierność , krzyk wdzierającego się do gardła węża , słowa zbyt spalone gniewnie wyrzucone , ukryta przezorność , szczerość jak słowo "Proszę", sukces opleciony jadem , rozpalone drzwi percepcji ... rozchyl zobojętnienie , pozwól wkroczyć ostrożności na kamienne ścieżki poznania ... pokaż mi się tak jakbym wdzierał się ustami w ostatnie krople upojenia ...


Umiesz zrobić wszystko sam. Uwieść, czy tego chcesz ... czy chcesz stać się obcy , obca ... jesteś wszystkim czy tylko jednym , bierzesz co chcesz, patrzysz , ... , to jak przedstawienie , może i obojętność i próżność wdziera się w duszę , ale jesteś jak aktor i widownia w jednym , okiełznasz ogrom tej wszechmocnej siły , .. sztuka, która pochłania Cię , która sprawia że słowa z Twych ust , stają się rzeczywistością , pozwalasz by .każdy stał się cząstką , by ważne było to co na zewnątrz wnętrzem było - przyjaźń - nie jak pijawka - lecz ukryta w słowie "mogę" - ile razy zastanawiasz się co jutro ... jutro będzie Przyjaźń .. . odgarnij włosy , pozwól spłynąć im na Twój kark, ukryją szyję , staną się przyzwoleniem ... nadaj kształt, razem ... samotność jest obrzydliwa , niespójna , jak dzień który nie ma kolorów marzeń ... ,

Życie zamknięte w butelce , odkrywasz jej smak , kosztujesz jego wartość , nie drwij z tego kim jesteś, bunt to samowolny chaos , nie jest bez znaczenia , ale bez harmonii staje się bezużyteczną recenzją naszego postępowania ...

Destrukcja zmysłów to poznanie podświadomości , trans , jak łyk słów , wypływających z ust , które chcielibyśmy schować by nie zaistniały.

Zjawiam się nocą , spójrz , usłysz mój krzyk
Jak dźwięk kryjącego się w cieniu , dłoń otwarta, ufna , nawet gdy drwią , przeciwstawia się, bo wierzy że słowa mają ukrytego w sobie wilka ... wrażliwość , dusza, nie pozwól mi odpłynąć na łzach nieskończoności

Zróbmy to jeszcze raz
..........................................

… i kolejny papieros ust mych zwilża krawędź – taka niepewność , smak dziwnej niezręczności, lekki niepokój . Dym wypadający zasłoną przeciwności. Butelka w ręku moją dziś obroną, łezka, drżenie, łyk, … , chowam się przed tym co we mnie, przed chwilą którą sprawia że jestem wilkiem, … rzeczywistość zżera mój czas.
Wracając chcę zgubić chwilę zaistniałą w podróży , jeden łyk to chwila , dwa i zachłannie pociągam papierosa , minął tydzień , wymazany , z rąk spływa krew , wtapia się w tło , skóra pochłania ją w sobie …
Trzymam kawałek swojego świata , nadaję mu swoją wyrazistość .
--Boje się że będziesz w swoich marzeniach zagubiony, przepraszam że nie pozwoliłam się odwieść gdzie indziej – szepce Serducho - Chciałabym być, żyć, czuć, stworzyć, czasem zapomnieć się w Twoim cieple. Chciałabym byś sprawił , jak kiedyś uśmiech – dzisiaj zatrzymuje się i strach mnie ogarnia, że będę tylko przystankiem , gdy wejdziesz położysz się na kanapie w salonie, chwycisz butelkę i zapomnisz o tym że jestem… widzę ból, człowieka który stał się swoim wrogiem …
-Dziś chciałbym nie być kolejnym kawałkiem, który wrzucam w siebie … zanurzam usta … otworzyłem na chwilę swój labirynt , puste szufladki uzupełniam dzisiejszym dniem, zamykam drzwi … tych , które są zakazane innym …
-- Chciałabym kiedyś kluczem , który nosisz na szyi otworzyć Twoją duszę i Cię poznać … śpisz .. jutro może Cię nie będzie znikniesz jak zawsze, a może w chwili beztroski po prostu znów przygotujesz śniadanie , uśmiechniemy się do siebie – i będzie to jeden z nielicznych dni gdy wiem czemu Serce jest jak siostrzane odbicie…
„Przepraszam Serducho – pozostawiam kartkę na stole - … Wieczność jest jak tysiąc i jeden , to noc gdy śpisz i nie wiesz że jestem tak blisko … Dziękuję jak zawsze.”

Dziś aż mi dech zapiera, by wypowiedzieć najzwyklejsze Witaj :)

Ubrałem się w słońce, otoczyłem włosów obłoczkiem i popędzę do Ciebie :))) nie dotykając ziemi...
Odwiedza mnie niespodziewanie. Tak nagle, przez ciało przechodzi dziwny dreszcz, oczy już prawie zamknięte, zaspane, budzą się
Przychodzi zazwyczaj na oślep, na skrawkach papieru zapisuję moje nie poukładane myśli, chwytam dłońmi jak kaleka skłócone słowa wędrujące po mnie, maluje w blasku ledwo przebijającego się przez firankę i korony drzew za moim oknem księżyca, kreślę słowa niezrozumiale, obrazy nieprzejrzyste, zrozumiałe tylko w jednej jedynej chwili, ... może kiedyś wypowiem te słowa. Wieczorem idę na spacer do parku, to moje magiczne miejsce tak ciche i spokojne, a zarazem krzyczące przyrodą, która budzi się do życia, jej gwar - gdy miasto układa się do snu . wędruję z wiatrem, gwiazdami, księżycem, otulającym mnie powietrzem, a ostatnio ponad tym wszystkim z Tobą. Moja dusza zwykle milcząca cichutko szepcze... Idę wolno, czuję pod stopami wilgotną ziemie, łzy z nieba dziś śniegiem lekko spadają po mojej twarzy, nawadniając i dając życie, na drzewach coraz bardziej widoczna zima, zapach, smak w ustach. Alejka wiedzie wzdłuż drzew. Na twarzy czuję powiew chłodnego wiatru, lekki chłód w połączeniu z kroplami. Przystaję na mostku i patrzę na staw zmarszczony podmuchem, na wodę w która wpadają płatki, plusk plusk plusk, jedna za drugą, rozbijają się o tafle..plusk...
Zamykam na chwilę oczy, pozwalam wspomnieniom zawładnąć moim sercem i umysłem.:) Przypominam sobie krótkie spacery, malutkie chwile. Gałązka, która blisko mnie wychodzi właśnie z ziemi, pnąc się do góry, wzrasta, staje się silniejsza, ale wystarczy jeden krok i umiera. Jest taka delikatna, i bezbronna, uczę od niej być, Idę dalej droga kamienista, śliska, chciałbym zdjąć buty i boso przejść się, poczuć piękno dzisiejszej nocy ... Przechodzę obok krzaku róży, delikatnie wyciągając rękę, prawie nie namacalnie ocieram opuszki palców o uśpione listowie, śnieg  pozostaje na mojej palcach. Idę dalej, wsłuchany... W parku panuje pustka, ja i przyroda. Czas nie istnieje. Niebo, piękny księżyc. Czy może być gdzieś piękniej? Wiatr wprawia moje krótkie włosy w taniec, policzki chłodne, szukają ..(ciepła rąk)... Maleńkie płatki spadają na moją twarz. Nie uciekam. Jeszcze chwilę... Idę aleją na końcu, której pożegna, szarość, i głos przejeżdżających samochodów, wtedy spojrzę za siebie i uśmiechnę się na dowiedzenia.. Dziękuję za spokój. Wychodzę... - A ja? - Spytało Serduszko z wyrzutem.
Chciałbym nie być zbyt banalny, napisać coś ważnego, pozbierać rozsypane myśli.
Niektórych słów i gestów nie da się cofnąć. Z niektórymi faktami trudno mi się pogodzić. Kiedyś nie potrafiłem zapanować nad swoimi emocjami i uczuciami, oczekiwałam coś ponad tego, co mi było dane. Zapalam świece, w moich oczach odczytujesz wszystkie skrywane od dawna uczucia, milczysz. Wtedy już wiem, że nie mogę oczekiwać niczego więcej. Po policzku spływa łza, przytulasz mnie do siebie, jesteś... Możesz tylko być. Nie oceniasz mnie, nie drwisz, jesteś... Dzięki temu jestem i ja mój Biały Przyjacielu.

"Łzy nie są oznaką słabości, lecz dowodem, że nasze serce nie wyschło i nie stało się pustynią "
Poruszamy się tak delikatnie, ledwo muskając otaczający nas świat.
Spójrz , widzisz ...
--Małe co-nieco, mała i drobna , nieprzewidywalna, stanęłam  by spojrzeniem Ciebie ogarniać , wiesz ... ukradkiem zawsze kradnę Twój obraz , chciałabym kiedyś ujrzeć Twój uśmiech .. ale nie ten którym unikasz  , ale ten prawdziwy ...
- Serducho dziś mi powiedziałaś , że się boję . A ja chciałem ukryć ten strach przed sobą , nawet sobą samym.
Zawsze się boję , ale nie tak jakbym chciał, A Ty zawsze widzisz , czyżbyś mnie aż tak znała?

-- Znam Cię na tyle na ile pozwoliłeś mi się zbliżyć, czasem wiem że to daleko , ale gdy potrzebujesz , ogarniam i okrywam sobą Twój ból, smutek , i tamuję wypływającą ciecz ....
-Moja mała radości.
Okiełznała wiatr jak tylko Ona potrafiła,  czy mógłbym szerzej otworzyć kiedykolwiek usta, widząc poruszające się Serducho , taniec pośród drzew , rozpostarła , lekko moją chustę, zagarnęła szumiącą woń niewidzialnej siły, wokół ogniska zrobiło się ciszej, przyjemniej , jakby niezwykle cieplej.

Uginając się pod ciężarem nienawiści , wpajając że to kim jesteś ma dla Serca znaczenie , przyjemność czerpię leżąc w trawie , Niebieskie Niebo uśmiecha się nieśmiało, promyk zadziornie kasą twarz . Drzewo chłodnym spojrzeniem czasem ukryje Cię w swoim cieniu, trawa odkrywa tajemnice dotyku , nieznacznie porusza odczucie w zimnej postaci ....
James Douglas Morrison


... zbyt późno by zebrać myśli ...

-- powróć do mnie niedługo - ja tu będę wciąż czekała

A gdybyśmy spróbowali zatrzymać czas.
Życie jest jak wino , smakuje , sprawia rozkosz, zbliża, ukazuje słabości , uczy nas - nas samych , jest chwilą zapomnienia , łykiem namiętności , życiem , uśmiechem, ma też tą samą wadę co wino , kończy się - spoglądając na dno widzimy szum , resztki - czy dolać by trwało dłużej....

Mój Przyjaciel, choć dziki nieokrzesany i jedyna nić porozumienia , która mogła zaistnieć to spojrzenie , wędrówka moich dłoni po jego skórze, i krew którą mi zabrał nim pozwolił się oswoić, ukazał mi co znaczy słabość, lęk i jak w naszym sercu rodzi się coś co chciałbym poznać ... ulecz nieznanie , daj chwile bym odnalazł com zgubił, szelest liści jest rozmową , bieg ponad i przed to codzienność , spojrzenie w przeszłość odkrywa uśmiech, daje siłę , sprawia że codzienność zmienia swoje barwy i kształt , spojrzenie którym mnie obdarował pozwala zrozumieć czemu stałem się obcy ...
Pośrodku stało drzewo , oplotłem je by mogło na jedną noc stać się moim domem ... dziś moja droga jest ciszą, jutro przekleństwem ... słowa obudzą już nie mnie...

To tylko nieznane. Spojrzenie, którego nie jesteśmy wstanie nawet zauważyć,. Chwile dla których czas nie jest wstanie nawet zapłakać. Są takie myśli , są takie moje oczy ... dziś wśród pól stajemy, by z wiatrem choć przez chwilę wspomnieć , czas to droga którą musimy przebyć,. pytanie czy gdy dotrzemy do celu będziemy umieli spojrzeć sobie w oczy, moje zapomniały już swojego wyglądu.
Dziś nie liczy się już nic - poza tym co właśnie jest a tym co będzie. Czy umiemy w ogóle tak spojrzeć naturalnie przed siebie tu - i przed siebie teraz - przecież to co było ma znaczenie jeśli nie .. życie to chwile , każde jest jak wiatr który łamie moje imię - ja już zapomniałem.

zagub się - nie myśląc że istniałem.

Nie mam wpływu na silę wiatru. Dojrzałość owocu jest jego mocą. Wrażliwość kwintesencją rozjuszonej burzy, Czasem wzrok patrzy będąc ślepcem. A głos zagłuszając nie dociera nieznany. Może poznasz ukrytą rzekę w rwącym potoku.

Przyjaźń. Forma którą poznaję. Patrzysz w oczy, które zbliżają się do Ciebie, tak inaczej. Za tą przyjaźń walką zapłaciłem. Rany, krew  i łzy. Ból o mnie zapomniał. Potem w agonii, uwikłani we własnym szaleństwie obok spoczęliśmy. Księżyc stał się otarciem przenikliwością wiernością.Czym jesteśmy wierny duchu. Drżenie i siła - owoc mojej nienawiści. Spotkałem cień - wyszedłem mu na przeciw - był silniejszy ode mnie i pożarł duszę, pozwoliłem mu na więcej, potem dłoń przyłożyłem i ... Siedzisz blisko, spojrzeniem błądzisz, pragniesz zjeść, zimno przenika nasze ciała, ogień w zmarzniętej ziemi nad nim kawałek niechcianej energii, podaję Tobie nim sam skosztuję ... po prostu dziękuje. Wiesz...